به پێی ڕاپۆرته بڵاوه‌كراوه‌كان، كۆمه‌ڵێك له زه‌ره‌رمه‌ندانی دامه‌زاراوه‌ی كاسپییه‌ن له شاری تاران ڕۆژی دووشه‌ممه ٢٥ی سه‌رماوه‌ز، له ناڕه‌زایه‌تیی به جێبه‌جێ نه‌كردنی خواسته‌كانیان له مه‌یدانی “كاج”ی ئه‌مشاره كۆبوونه‌وه.
ناڕازییان به كۆبوونه‌وه و له ڕێگای به‌ده‌سته‌وه گرتنی چه‌ندین پلاكارد و به وتنی چه‌ندین دروشم خوازیاری وه‌رگرتنی سه‌رجه‌م داراییه‌كانیان بوون.