رژیم جمهوری اسلامی با بحران و معضلات بی شمار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی چه در داخل ایران و چه در سطح بین‌المللی روبرو می باشد. از طرفی به دلیل عدم توانایی در برآوردن خواست و مطالبات ضروری و حیاتی توده های مردم، با گسترش و تشدید مبارزات و اعتراضات روزانۀ کارگران و دیگر اقشار مردم تهیدست ایران رو برو است و از طرف دیگر به دلیل سیاستهای توسعه طلبانه و مداخله جویانه و زیاده خواهانه اش، از سوی قدرتهای جهانی غرب و آمریکا تحت تحریم و فشار قرار گرفته است. این بحرانها و معضلات تا جایی گسترش یافته که حتی بسیاری از مسئولان و رهبران سطح بالای رژیم نیز با توجه به اوضاع فلاکت بار معیشتی توده های مردم و و گسترش اعتراضات روزانه شان، امکان تداوم حاکمیت جمهوری اسلامی را بسیار ضعیف می‌بینند و نگرانی خود از فروپاشی و برچیده شدن بساط حاکمیت شان را پنهان نمی سازند.
در چنین شرایطی معمولأ جمهوری اسلامی هم با هدف سرکوب اعتراضات مردم و هم با هدف تلاش برای جلب نظر قدرتهای بزرگ دست به مانور و بلوف و ایجاد تنش و تحریکات نظامی در داخل و درسطح منطقه می زند. البته درهمان حال آمادگی و چراغ سبز خود برای سازش و تسلیم در مقابل خواست آن دولتها از طریق کانالهای واسطه را به اطلاع آنها می رساند.
در راستای این سیاست، درچند روز گذشته رژیم بار دیگر به ایجاد تنشها و تحریکات نظامی و تهدیدهای توخالی مشابه آنچه در گذشته انجام داده، متوسل شده است. تا بلکه بتواند هم توده کارگران و مردم معترض را وادار به سکوت نماید و هم از بار بحران اقتصادی و تحریم و فشارهای آمریکا و دیگر قدرتهای سرمایه داری بکاهد. روز پنج شنبه بیستم دیماه حسن روحانی در مراسم سالگرد مرگ رفسنجانی بی مناسبت اعلام نمود که : “طی دو سه هفتۀ آینده دو ماهواره توسط موشک دو مرحله‌ای( سیمرغ) را به فضا پرتات می کنیم.” پنج روز بعد یعنی سه شنبه ٢٥ دیماه یکی از آنها را پرتاب کردند. این اقدام که در شرایط تحریم و فقر و گرسنگی مردم با هزینۀ کلانی انجام می گیرد، علاوه بر آن که با شکست مواجه شد از جانب آمریکا و دیگر دولتهای اروپایی مورد اعتراض قرار گرفت و آنرا به عنوان نقض مفاد قطعنامۀ ٢٢٣١شورای امنیت و اقدامی درجهت افزایش تنش نظامی از جانب جمهوری اسلامی در منطقه قلمداد کردند.
در ادامۀ سیاست تنش سازی نظامی، روز چهارشبنه ٢٦ دیماه محمد علی جعفری فرماندۀ کل سپاه پاسداران، در پاسخ به نتانیاهو که به دنبال تائید حملۀ هفته گذشته به جمهوری اسلامی در نزدیکی دمشق گفته بود “من به ایران توصیه می‌کنم که سریعأ از سوریه بیرون برود زیرا ما به سیاست حمله به نیروهای جمهوری اسلامی در سوریه ادامه می دهیم”، طی تهدیدی توخالی با مُضحک خواندن سخنان نتانیاهو گفت: “با دُم شیر بازی نکنید. باید از موشکهای نقطه زن ما بترسید که غرش کنان بر سرتان فرود آید. ما تمامی مستشاران نظامی و انقلابی و تجهیزات و سلاحهایی که برای توانمند سازی مقاومت اسلامی (یعنی حزب اله لبنان) و هر آنچه در سوریه داریم را حفظ خواهیم کرد”. فرمانده سپاه پاسداران درحالی چنین ادعاهایی را مطرح می‌کند که رئیس ستاد ارتش اسرائیل اعلام کرد که: “تاکنون هزاران حمله به اهداف جمهوری اسلامی و هم پیمانانش در سوریه انجام داده ایم. بنا به گزارش بی بی سی، اسرائیل طی دو سال گذشته بیش از ٢٠٠ بار به نیروها و پایگاههای و به اصطلاح “حضور مستشاری” جمهوری اسلامی در سوریه حمله نموده است و تعداد زیادی از فرماندهان رده بالای سپاه و دیگر نیروهای رژیم در سوریه در اثر این حملات کشته شده‌اند. به انبار مهمات و اسلحۀ و به آنچه جمهوری اسلامی در سوریه دارد خسارت زیادی وارد شده، اما جمهوری اسلامی نتوانسته عکس‌العملی جز تهدیدات توخالی انجام دهد.
واضح است که تهدیدات و اقدامات نظامی مسئولان جمهوری اسلامی در کنار تهدیدات دیگر مقامات رژیم نسبت به اروپا از قبیل “سرازیر کردن پناهندگان به سوی کشورهای اروپایی” و یا “عدم جلوگیری از صدور مواد مخدر” و غیره، با هدف چانه زنی و گرفتن امتیاز و دادن چراغ سبز برای “نرمش قهرمانانه” و آمادگی نوشیدن جام زهر دیگری صورت می گیرد. اما این اقدامات تنش آفرین و تحریک آمیز رژیم تا کنون نتایج معکوس و دور از انتظارش برای جمهوری اسلامی داشته است. این تهدیدات دیگر نه تنها خریداری ندارد بلکه موجب همراهی بیشتر دولتهای فرانسه – آلمان و بریتانیا با آمریکا در محکومیت بیشتر رژیم و اعمال فشار بیشتر نیز شده است. جواد ظریف اعتراف نمود که این دولتها تا کنون حتی به وعده‌های کلامی خود در رابطه با ایجاد “سازو کار ویژۀ مالی” هم عمل نکرده اند.
در شرایط کنونی موقعیت جمهوری اسلامی بسیار ضعیف تر از آن است که بتواند در عرصۀ منطقه ای و بین‌المللی به گروگشی بپردازد و یا از آن برای پیشبرد سرکوب در داخل استفاده نماید. کارگران و توده های مردم تهیدست جامعه دیگر فریب نیرنگهای افشا شدۀ رژیم را نخواهند خورد. برای آنها هیچ رمقی باقی نمانده که بتوانند با توجیهات “موقعیت دشوار کشور و تهدیدات دشمن خارجی” و غیره از مطالبات خود دست بردارند. کارگران و دیگر اقشار زحمتکش و تهیدست جامعه آنچنان که در چند ماه گذشته نشان داده‌اند، جمهوری اسلامی را دشمن بلاواسطۀ خود می‌دانند. آنان رژیم اسلامی سرمایه داری را مسئول مستقیم ایجاد مشکلات و معضلات عظیم معیشتی خود می دانند. و مصمم هستند با تداوم و تشدید اعتراضات و اعتصابات، حق خود را از حلقوم رهبران و مسئولان دزد و فاسد رژیم درآورند.