كرێكارانی به‌شه‌كانی شیركه‌تی “به‌رق وه‌یس”، ڕۆژی شه‌ممه ١٢ی ڕه‌زبه‌ر، به كۆبوونه‌وه له به‌رامبه‌ر بینای شیركه‌تی به‌رقی ئه‌هواز، خوازیاری پێڕاگه‌یشتن به خواسته‌كانیان بوون.
به پێی ئه‌م ڕاپۆرته، له ئه‌نجامی ئه‌م كۆبوونه‌وه‌یه ناڕازییان خوازیاری په‌رداختی حه‌قده‌ست و مه‌زایا دواخراوه‌كانیان بوون. شایانی باسه، كرێكارانی ناڕازیی له‌م دواییانه‌دا چه‌ندین جار له‌ئاست شێوازی دامه‌زراندنی هێزی كار له‌م شیركه‌ته ناڕه‌زایه‌تییان ده‌ربڕی بوو.